Dit omvangrijke optrekje werd opgericht halverwege de jaren 1920 als neuro-psychiatrische kliniek Salve Mater en bestaat uit diverse paviljoenen verspreid in het noordelijke deel van het oorspronkelijke kasteelpark.
Toen burggraaf Karel de Lovenjoel in 1907 kinderloos stierf kwam het Groot Park in 1915 in het bezit van de K.U.Leuven die het in 1923-1924 in erfpacht gaf aan de zusters van Liefde om er een psychiatrische instelling, op oude prentkaarten 'zinneloozengesticht', op te richten. De plannen van de nieuwe instelling werden getekend door architect Joseph Hachez. Het geheel werd kadastraal ingetekend in 1926 in opdracht van de 'Vereeniging zonder winstgevend doel Zusters van Liefde': het huidige nummer 1 als klooster, de nummers 3, 5, 9 en 15 als 'krankzinnigengesticht', nummer 7 als sanatorium, nummer 17 als hospitaal, nummer 19 als studiezaal en nummer 13 als 'huys'. Op 29 juni 1927 werd het hoofdgebouw met de administratie en het klooster van de zusters plechtig ingehuldigd in aanwezigheid van koningin Elisabeth.
De instelling werd later een deel van het Universitair Ziekenhuis Leuven als Universitair Psychiatrisch Centrum Salve Mater tot de afdelingen eind jaren 1990 werden verspreid over diverse ziekenhuizen. Geleidelijk werden de paviljoenen ontruimd. De laatste patiënten verlieten paviljoen Sint-Paulus in 2007. Een deel van de gebouwen werd verhuurd, onder meer als kinderdagverblijf (paviljoen Sint-Lucas).
'Salve Mater' zal (nu al) in de toekomst worden ingedeeld in een woonzone met 110 wooneenheden, een dienstenzone en een kantoorzone. Eén van de paviljoenen werd in 2011-2012 als eerste omgebouwd tot 14 wooneenheden in de vorm van ruime appartementen met een zuidelijk georiënteerd terras en zicht op het valleipark, enkele studio’s en duplexappartementen. Bestaande gevels, daken en vensterpartijen bleven behouden in functie van het behoud van het oorspronkelijke karakter. De ziekenhuiskapel zal worden ingericht als dienstencentrum.
